باز باران بــی ترانه


    اشکــهایم عــاشقانه    


           می خورد بر روی گـونه     


                 تا سحــر مثل ستــاره            


                        یــادم آرد روزگــاری                 


                            آتــش عشق وجــدایی 


                                 گردش یــک روز غمگین


                                          لرزش دل هــای سنگین                                                                


                                               عــاقبت شمشــیر بران                                                                        


                                                       رعد وبرق چشمان خندان                                                                       


                                                چشم بود خورشید رخشان                                                                    


                                              از چه رو شد ابــر گریان                                                              


                                 آخرش سنگ هم شود نرم                                                     


                        خونش از چشم وکمی گرم                                            


                     جاری ز دست دلــی یخ                                  


                                      خاطرات شیرین شده تلخ                                        


                                                    آه کـاش برگردم دوباره                                


                                                              کودکـــی باشم خرمانه                                           


                                                                        باز بــاران بــا تــرانه                                                            


                                                                            خوانــدنش شادی بیــاره