نقدجوانی

        اشکم ولی به پای عزیزان چکیده ام

                                                                 خارم ولی به سایه گل ارمیده ام

     بایاد رنگ و بوی تو ای نوبهار عشق

                                                              همچون بنفشه سر به گریبان کشیده ام

    من جلوه شباب ندیدم به عمر خویش

                                                               از دیگران  حدیث  جوانی   شنیده ام

  از جام عاقبت  می  نابی  نخورده ام

                                                              و زشاخ  ارزو  گل  عیشی  نچید ه ام

  موی  سفید  را  فلکم  را یگان  نداد

                                                            این رشته  را  به  نقد  جوانی  خریده ام

  ای سر و پای بسته به ازادگی مناز

                                                              ازاده  من  که  از  همه  عالم  بریده ام

    گر می گریزم از نظر مردمان رهی

                                                              عیبم  مکن  که  اهوی  مردم  ندیده ام

                                                                                                    یداله گچلو